زندگی دفتری از خاطره هاست
خاطراتی که ز تلخی رگِ جان می گسلد

روزی از راه رسید
...
که پدر لحظه ی بدرودش بود
ناله در سینه ی تنگ
اشک در چشم غم آلودش بود
جز غم ورنج توانکاه نداشت
سینه اش سنگین بود
قوت آه نداشت.
با نگاهی می گفت:
پس از آن خستگی و پیری وبیماریها
دفتر عمر پدر را بستند
ای پسر جان بدرود

ای پسر جان بدرود.
لحظه ای رفت و از آن خسته نگاه
اثری هیچ نبود.
پدرم چشم ِغم آلوده ی حیرانش را
بست و دیگر نگشود....................

"هیچ چیز و هیچ کس،در هیچ جا،خالی ِ جایت را برایم کمی کم نکرد"

نظرات شما عزیزان:

sahar

ساعت12:24---20 خرداد 1391

سلام حالت چطوره؟بجاآوردی؟منم سحر...از دوستی اومدم...
محمد ممن خیلی درس دارم
هرچی میخونم تمومنمیشه...بعدن میام بهت سر میزنم..ئلم خیلی برات تنگ شده بود خیلییییییییییی...
من فعلا میرم انشالله تا بعد...مراقب خودش باش

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: